admin16 kwietnia na antenie TVP Polonia odbyła się niezwykle istotna rozmowa poświęcona problemowi hejtu wśród dzieci i młodzieży. W programie wzięły udział Ilona Adamska – prezes Fundacji „W zgodzie ze sobą”, pomysłodawczyni ogólnopolskiej kampanii społecznej „NIE HEJTUJĘ – MOTYWUJĘ” oraz Dorota Peretiatkowicz – socjolożka, ekspertka portalu www.socjolozki.pl.
Ekspertki poruszyły szereg trudnych, ale niezwykle ważnych pytań:
Dlaczego problem hejtu przybiera na sile?
Czemu „inność” – czy to kulturowa, językowa czy społeczna – tak często uruchamia mechanizmy przemocy?
Dlaczego ofiary hejtu bywają niezauważalne – nawet przez najbliższych, z którymi dzielą dom?
Ilona Adamska mówiła również o gotowości polskich szkół do pracy z dziećmi imigrantów – o tym, czy nauczyciele są przygotowani, by odpowiednio reagować na ich emocje, traumy, bariery językowe i kulturowe.
WARTO WIEDZIEĆ
Dlaczego problem hejtu przybiera na sile?
Hejt wśród dzieci i młodzieży nasila się m.in. z powodu łatwego dostępu do internetu i braku odpowiedniego nadzoru dorosłych. Media społecznościowe stwarzają iluzję anonimowości, która sprzyja agresji słownej. Jednocześnie młodzi ludzie często nie są uczeni empatii ani odpowiedzialności za swoje słowa.
Czemu „inność” uruchamia mechanizmy przemocy?
Inność bywa postrzegana jako zagrożenie, szczególnie w środowiskach zamkniętych kulturowo czy społecznie. Brak wiedzy, stereotypy i lęk przed nieznanym wzmacniają uprzedzenia i agresję. Dzieci powielają postawy dorosłych, dlatego kluczowa jest edukacja o różnorodności już od najmłodszych lat.
Dlaczego ofiary hejtu bywają niezauważalne?
Ofiary często milczą z lęku przed odrzuceniem, brakiem zrozumienia lub eskalacją przemocy. Objawy przemocy psychicznej bywają subtelne – to np. izolacja, pogorszenie nastroju, spadek wyników w nauce. Brak uważności ze strony dorosłych, także rodziców, sprawia, że dramat dziecka może rozgrywać się w ukryciu.
Czy polskie szkoły są przygotowane na pracę z dziećmi imigrantów?
Choć rośnie świadomość potrzeby wspierania dzieci z doświadczeniem migracji, wiele szkół nadal nie posiada odpowiednich narzędzi. Nauczyciele nie zawsze mają kompetencje międzykulturowe ani wsparcie w zakresie pracy z traumą czy barierami językowymi. Potrzebne są systemowe rozwiązania, szkolenia oraz zatrudnianie asystentów kulturowych i psychologów.
To była ważna rozmowa, która – mamy nadzieję – stanie się impulsem do szerszej debaty i realnych działań na rzecz przeciwdziałania przemocy słownej i wykluczeniu w środowisku szkolnym.
Dziękujemy TVP Polonia za zaproszenie i możliwość zabrania głosu w tej istotnej sprawie.
FRAGMENT ROZMOWY TUTAJ:
